Ik zit hier bij de Tjonger, een klein watertje vlakbij ons huis.
Weer kostte het moeite om hier te komen.
Iets voor jezelf doen, echt voor je zelf is toch veel moeilijker dan ik dacht.
Daarom is het ook zo belangrijk om dit vol te houden.
Er zijn zoveel dingen die voor mijn gevoel voor gaan, zoveel patronen over hoe het zou
moeten, zoveel zelfondermijning. Soms voelt het
alsof ik nooit tijd heb, voor dingen voor mezelf, maar ik besef ook dat ik de tijd die ik heb vaak opvul met onzin dingen. Social media bijvoorbeeld, zodra ik ga zitten pak ik mijn telefoon ga ik kijken hoe andere mensen leuke dingen doen en voel me daarna echt niet opgeladen eerder leeg en soms zelfs onzekerder omdat de mensen die ik volg hun tijd wel goed besteden volgens hun verhalen.
Het gevoel geen tijd te hebben wordt versterkt, terwijl ik merk dat ik tot rust kom als ik gewoon er ben. Zoals nu, zittend in het gras langs de Tjonger of zoals vorige week een kopje koffie op het terras.
Dus die woensdag houd ik erin. Om uit mijn dagelijkse patroon te stappen.
Om te kijken waar ik sta en mezelf weer wat beter te leren kennen, mijn gedachten te ordenen en weer te voelen wat echt belangrijk is! Vrijheid om te genieten van het leven, de zon, de natuur en mij. Mezelf toestemming hiervoor te geven gewoon omdat ik leef en nou eenmaal hier op deze aarde rondloop en dit leven wil ervaren, beleven en ervan genieten. Zonder het gevoel dat ik van alles op een bepaalde manier moet doen of mijn tijd op een bepaalde manier moet indelen omdat dat maatschappelijk gezien de norm is. Ik wil niet voldoen aan de norm van de maatschappij maar ontdekken wat mijn eigen normen en waarden zijn. Even niet meer consumeren en mezelf laten inspireren, nu even mijn eigen inspiratie zijn.
En daarvoor wil ik even weg uit de sleur en mijn hoofd vol met patronen, zonder afleiding, ademen, voelen en genieten! Want daarvoor zijn we hier op aarde!!!
Liefs!