7 apr. 2022
Ik ben jaloers…. op.. mijn man.
En vandaag heb ik het verteld.. en wat een verassend tegen bericht kreeg.
Daar kom ik nog op terug.
Zoals wel vaker hadden we een botsing over een kleinigheid.. het is altijd een
kleinigheid.. tenminste zo lijkt het.
Dit keer ging het over de courgette die ik had gekocht voor het gerecht van de
volgende dag. Omdat ik samen met mijn dochter ging kijken bij een school voor
na de basisschool kwamen wij pas tegen een uur of 6 thuis en zou mijn man
koken. Toen ik moe thuis kwam had hij mijn courgette gebruikt voor het avond
eten. En dus hadden we een botsing. Door mijn lange dag en vermoeidheid
reageerde ik heftiger dan ik wilde en dus volgde schuldgevoel al snel. Voor
Daniël was het snel over en ging op een normale toon verder. En daar gaat het
dus mis.. ik heb meer tijd nodig om mijn gevoel om te keren en zeker na een
drukke dag. En dan geef ik Daniël de schuld.
Hoezo kun je zo verstandig en aardig verder gaan denk ik dan? Waarom blijft
het bij jou niet hangen en bij mij wel?? En dan is het zijn schuld, zijn schuld
dat niet alleen de courgette op is maar ook dat het wc papier op is en ook dat
het regent…zo onredelijk wordt ik. Maar het ergste vind ik dat ik gevangen
zit, gevangen in mezelf en dat ik de sleutel kwijt ben. Ook dit keer had ik de
sleutel buiten mijn bereik gegooid en zat ik gevangen in mijn hoofd. Gelukkig
heb ik wel een manier gevonden om op de meeste vragen een antwoord te geven,
maar ik was blij dat we allemaal moe waren en vroeg op bed gingen. Ik moet dan
echt even alleen zijn, anders blijf ik iedereen van me af duwen. Vanmorgen zat
ik nog steeds gevangen maar ik wist dat ik tijd voor mezelf ging krijgen. Toen
ik eindelijk alleen was heb ik het toegelaten, mijn gevoel. Ik ben gaan zitten
bij de paardjes en ben gaan voelen, het uitgenodigd om volledig er te zijn
samen met mij. De tranen stroomde over mijn wangen en Azhar bleef bij me in de
buurt, alsof hij zei, laat het maar gaan het is goed. Door de tranen heen
voelde ik de ruimte ontstaan en werd mijn hoofd helderder. Te druk, te weinig
tijd voor mezelf genomen en te veel denkbeeldige verwachtingen geprobeerd om na
te streven. En door de helderheid die ontstond voelde ik wat het gevoel me
wilde zeggen en zag ik dat het ging om iets wat ik in mijn man bewonder en meer
bij mezelf wil ontwikkelen. Jaloers is erg negatief belicht maar het komt er
wel op neer. Mijn man leeft van nature lichter en makkelijker dan dat ik doe.
Hij staat op met positiviteit en maakt zijn emoties niet zwaarder dan dat ze
zijn en daar kan ik af en toe best jaloers op zijn. Zeker nu ik in een proces
van heling zit en gevoeliger ben voor emoties en erg open sta voor energie en
gevoelens om me heen. En tegelijk vind ik het ook zeker waardevol om ook dit
stukje te onderzoeken en open te staan voor groei, wat onze relatie alleen maar
ten goede komt. Dus ik heb mijn man een spraakberichtje gestuurd met daarin
mijn bekentenis over mijn jaloers zijn. Hij stuurde het volgende terug:
Dag lieverd, dat is erg eerlijk om toe te geven. En zal niet makkelijk zijn
geweest. Ik waardeer je openheid.
Iedereen heeft gedragingen waarbij het een ander gemakkelijker lijkt af te
gaan. Zo kijk ik ook soms naar jou op. Bijvoorbeeld hoe makkelijk jij eerlijk
kunt zijn. Dat vind ik moeilijker omdat ik van mezelf graag mensen plezier in
plaats van integer te zijn.
We zijn er om elkaar te helpen. Ik hou van je en we gaan ons leven ontzettend
leuk voortzetten. En ik ben ook ontzettend trots om mijn leven met jou te mogen
delen 😊❤️
En dan weet ik dat we op de goede weg zitten en dat alle gevoelens gezien
mogen worden, je gaat er niet aan kapot en bij ons levert het meer verbinding
op!! En hierom hou ik zoveel van mijn man!!