Elke jaar als de winter bijna voorbij is en de lente in de lucht hangt ontdek ik weer een nieuwe rimpel. Dan ga ik door een periode van zelfmedelijden, verzet en acceptatie heen. Het begint met een heerlijk zonnetje in de zon, waardoor ik gevoelens van blijdschap en nieuwe zin krijg in het leven. Dan maak ik standaard een leuk blije gezicht in de zon foto en waan me dan al zongebruind in mijn bikini aan het strand. Vervolgens bekijk ik de foto en schrik me rot. Ik voelde me jong en energiek en dan kijk ik naar mijn blije foto en zie weer een rimpel er bij. Wanneer is die daar gekomen? De dagen daarna blijf ik kijken in de spiegel en hoop elke keer dat de rimpel verdwenen is. Dit jaar zijn het de onderkinrimpels… ik wist niet eens dat ze daar zo aanwezig konden zijn. Dan begint het proces en hoe pijnlijk en vervelend het ook voelt in het begin, ik kom er altijd beter uit. Ik koop goede gezichtsproducten waardoor ik bewust tijd aan mezelf besteed. Dit schiet er best vaak in en het voelt fijn om goede producten te gebruiken het geeft toch op een bepaalde manier aan hoeveel je jezelf waard vindt. Meestal gun ik mezelf deze dingen niet. Dit keer was ik € 60,- kwijt, bij de kassa twijfelde ik nog even, maar ik ben het waard dreunde het door mijn hoofd. Maar alleen met producten was ik er nog niet. Het draait uiteindelijk om mindset. In plaats van naar de dingen kijken die ik niet mooi vind aan mezelf zeg ik elke keer wanneer ik in de spiegel kijk, hé lekker ding, wat zie je er weer mooi uit vandaag! Ook heb ik natuurlijk mijn dagelijkse practice die ik iets meer laat gaan over mijn zelfbeeld en het loslaten van uiterlijkheden. En toen stond ik onder de douche en popte de kalkoen in mijn hoofd. De kalkoen die niet moeders mooiste is als het gaat om uiterlijk, zeker bij ons in het nabije hertenkamp waar de kalkoen samenleeft met een prachtige pauw. Maar als je kijkt hoe de kalkoen loopt, borst vooruit alsof de hele wereld van hem/haar is, fantastisch. Hoe rimpelig hij/zij ook is, trots is de tweede naam van de kalkoen. En zo zouden wij ook mogen zijn, wat voor onzekerheden je ook hebt, loop als een kalkoen, een trotse kalkoen. Tenminste ik neem een voorbeeld aan de kalkoen!
